تجهیزات بیورزونانس

چکیده

فعال‌سازی آب توسط عوامل فیزیکی یک رویکرد نوین در میکروبیولوژی و بویژه در زمینه متدهای ضد میکروبی محسوبب می‌شود. با اینهمه بسیاری از این متدها ثابت نشده باقی مانده‌اند یا آزمایشات کافی روی آنها صورت نگرفته‌اند. در دهه 80 میلادی، یک روند امیدوارکننده که به عنوان درمان اطلاعات بیوفیزیکی یا درمان بیورزونانس (BRT  )خوانده می‌شود، به عنوان یک متد جایگزین برای مبارزه با بیماری‌های میکروبی ظهور پیدا کرد، اما این متد تاکنون به شکل مناسبی مورد بررسی قرار نگرفته است. در مطالعه حاضر نشان داده شد که نمونه‌های آبی که اطلاعات آمفوتریسین B (‌‌μg·m^-l 125) با استفاده از یک تقویت‌کننده الکترونیکی (دستگاه BRT) به آنها انتقال دادهشده است، باعث بازدارندگی رشد معنادار Candida albicans (p<0.05) در محیط کشت می‌شوند (45% بازدارندگی رشد)؛ در مقایسه با محیط‌های کشت درمان شده با آب الکترونیکی فعال شده دارونما (0% بازدارندگی رشد) و یک کنترل مثبت شامل داروی آمفوتریسین B (μg·ml^-1 125؛ 80% بازدارندگی رشد). مطالعه پیش‌رو، تاثیر زیستی قابل محاسبه آب فعال شده به صورت الکترونیکی را تایید می‌کند. این آب به نحوی خواص ضدقارچی آمفوتریسین B را تقلید کرده یا بدست می‌آورد. اما پژوهش‌های بیشتری برای توضیح مکانیسمی که با استفاده از آن نمونه‌های آب فعال شده بصورت الکترونیکی، اثرات یک ماده آنتی میکروبی را باعث می‌شوند لازم هستند.

مقدمه

شماری از محصولات گوناگون برای ممانعت از رشد میکروب‌ها وجود دارند که شامل آنتی‌بیوتیک‌های متداول یا مواد ضد میکروبی می‌شوند (Mc Donnell and Rusell, 1999; Lavin, 2000; Takahashi et al., 2003)، اما می‌توان از روش‌های غیرمتداول مانند میدان‌های الکتریکی نیز در این زمینه استفاده کرد. برای مثال پژوهش صورت گرفته توسط Rowley وهمکاران (1974) نشان داد که تماس با میدان‌های الکتریکی متناوب اثر بازدارندگی بر عفونت‌های میکروارگانیسمی در زخم‌های انسانی دارد. پس از او Qin وهمکاران (1996) گزارش کردند که تماس مواد خوراکی با میدان‌های الکتریکی دارای پالس‌های شدت بالا باعث غیرفعال شدن میکروارگانیسم‌ها و افزایش اندک دمای مواد می‌شود. از سویی دیگر مشخص شده است که میدان‌های الکترومغناطیسی بر رشد و تولید مثل میکروارگانیسم‌ها اثر گذارند و شاید بتوان از آنها برای گندزدایی و نگهداری خوراکی‌ها استفاده کرد (Pothakamury et al., 1993).

در رابطه با استفاده از روش‌های غیرمتداول برای جلوگیری از رشد میکروب‌ها، کاهش رشد تروفوزوئیت [فرم فعال] و ایجاد کیست در تک یاخته‌ای Entamoeba invadens در نتیجه استفاده از 60 هرتز میدان مغناطیسی سینوسی mT 1.5 تا 2 روی محیط‌های کشت قبلا مشاهده شده است (Rodríguez de la Fuente et al., 2008). بعلاوه به تازگی نشان داده شده است که با انتقال اطلاعات مترونیدازول[10] (یک داروی کشنده برعلیه انگل‌ها) به نمونه‌های آب با استفاده از یک دستگاه تقویت‌کننده الکترونیکی (دستگاه BRT)، می‌توان به شکل معناداری جلوی رشد تروفوزوئیت‌های انگل‌های تک‌یاخته‌ای Entamoeba histolytica و Trichomonas vaginalis در محیط کشت اگزونیک را گرفت؛ در مقایسه با محیط‌های کشتی که با آب دارونما تیمار شده بودند (Heredia-Rojas et al., 2011). این نتایج حاکی از آن هستند که امکان انتقال و ذخیره اطلاعات زیستی به آب خالص وجود دارد و آبی که به این روش فعال شده است می‌تواند به شکل موثری با سایر سیستم‌های زیستی از جمله آمیب‌ها و مخمرها تعامل برقرار کند.

چندین استراتژی وجود دارد که شامل تیمار آب به روش‌های مختلف جهت تبدیل آن به جایگزینی برای مواد ضد میکروبی می‌شوند. بتازگی Cloete و همکاران (2009) فعالیت ضد میکروبی آبی که به صورت الکتروشیمیایی با خواص ضدعفونی‌کننده آنولیت فعال شده بود را برعلیه Pseudomonas aeruginosa و Escherichia coli مشاهده کردند؛ آنولیت با تخریب کامل پروتئین‌های باکتری یا با ایجاد استرس اکسایشی که آن نیز به نوبه خود منجر به تجزیه پروتئین‌ها می‌شود، باکتری را از میان می‌برد. پیشنهاد استفاده از آب الکترولیز شده به عنوان ماده گندزا برای ضد عفونی کردن سبزیجات تازه نیز مطرح شده است (Izumi, 1999). بعلاوه Bari و همکاران (2003) اثربخشی آب الکترولیز شده اسیدی در کشتنEscherichia coli، Salmonella enteritidis و Listeria monocytogenes  حاضر بر سطح گوجه فرنگی را نشان داده‌اند. در حقیقت بیشتر پژوهشگران بر این موضوع توافق دارند که آبی که تحت تغییرات شیمیایی قرار گرفته است خواص ضد میکروبی در برابر انواع میکروارگانیسم‌ها دارد (Leonov, 1997; Kim et al., 2000). اخیرا Vysotskii و همکاران (2009) خاصیت باکتریواستاتیکی (ضد رشد باکتریایی) 93% محیط‌های کشت‌ Staphylococcus aureus که با تکنولوژی اثر رزونانس مولکولی (آب فعال شده با MRET) فعال شده بودند را نشان دادند.

 

مواد و روش‌ها

معرف‌ها، محیط کشت و سویه میکروبی

سدیم دودسیل سولفات[14] (SDS)، N-N- دی‌متیل‌فورمامید[15] (DMF) و 3-[4، 5 –دی‌متیل تیازول -2] -2، 5 – دی‌فنیل تترازودیوم برومید[16] (MTT) از شرکت سیگما-آلدریچ خریداری شدند (سنت لوئیز، میسوری). آمفوتریسسین B (فونگیزون[17]) از Gibco (شرکت اینویتروژن، کارلزباد، کالیفرنیا) تهیه شد. قارچ Candida albicans (ATCC 32354) از کلکسیون محیط کشت آمریکایی (راکویل، مریلند) تهیه شد. مخمر و کپک[18] (YM) هر دو از رمل (لنکسا، کانزاس) خریداری شدند. بافر استخراجی با حل کردن (wt/vol) 20% SDS ‌‌در محلول‌های 50% DMF و آب دیونیزه در  C‌?37تهیه و pH آن روی 4.7 تنظیم شد.

 

وسیله انتقال

ابزاری بکار رفته جهت انتقال الکترونیکی اطلاعات، دستگاه درمان رزونانس بیکام ورژن 4.4 ساخت رگومد (Regulative Medizine Technik GmbH، آلمان) با شماره سریال 202057299 بود.